GÜVENLİK BİLGİLERİ

4. nesil tüneller, nispeten yeni olan daha yüksek güvenlik seviyesi özelliklerine sahiptir. Bu biraz emniyet kemerleri veya hava yastıkları ilk ortaya çıktığında olduğu gibi. Başlangıçta, neredeyse hiç kimsenin kullanmadığı "tuhaf" bir ek güvenlik özelliği olarak görülüyorlardı. Ancak kısa sürede herhangi bir arabanın güvenli olarak kabul edilmesi için asgari bir gereklilik haline geldi.

Bu yazıda size, yaralanma olasılığını azaltmayı amaçlayan modern güvenlik özelliklerini tanıtacağız. Bunlar: Difüzör Boyutu, Güvenlik Hatları, Hava Akış Kalitesi, Ağ Esnekliği ve Işık sensörü.

1. Difüzör Boyutu

Difüzör, bir uçuş odasının, onu odanın geri kalanından biraz daha geniş yapan kısmıdır. Aşağıdaki çizimde bir difüzörün neye benzediğini ve nasıl davrandığını açıkça görebilirsiniz. Difüzörler, uçuş odası içindeki rüzgar hızlarını düşürmek için kullanılır. Bu, en yüksek rüzgar hızlarını kullanan uçakları korumak için yapılır. Bazı geçişlerde veya kurtarma paketlerinde, dikey pozisyonlarını hızlı bir şekilde geri kazanmadıkları sürece, onları tüm oda boyunca fırlatacak düz bir duruşla sonuçlanabilirler.

Difüzörün (A) olmaması, uçuş odası boyunca kasıtlı bir rüzgar hızı düşüşü olmadığı anlamına gelir. Bu da, herhangi bir tünelde yüksek hızda uçuyorsanız (baş aşağı hızlarda) ve karmaşık manevralar yapıyorsanız, yanlışlıkla amaçlanandan daha uzun süre karnınızda veya sırtınızda kalabileceğiniz ve daha sonra odaya ateş edebileceğiniz anlamına gelir. Ekstrem bir durumda, bir uçağın üstten dönen kanatlara dokunması veya hatta bunlara çarpması mümkündür. Kanatlar kendi başlarına özellikle tehlikeli değildir. Ancak metal bir duvara çarpmak, ne kadar pürüzsüz olursa olsun, boş zamanlarınızda yapacağınız bir şey değildir.

Bazı durumlarda tünellerin kendi başına bir difüzörü yoktur, ancak dairesel bir şekilden kare bir şekle (B) dönüşürler. Bu, karenin köşesi "kazanıldığı" için difüzöre sahip olmamaktan daha iyidir. Havanın doldurması gereken alan ne kadar büyükse, hızlar o kadar düşük olur.

En uygun çözüm, odayı sürekli olarak genişleten, yüzey alanını artıran ve rüzgar hızını kademeli olarak azaltan bir koni tipi difüzördür (C). Rüzgar hızını hızının yarısına düşüren uçaklar, daha yükseğe uçmayı ve böylece güvenli bir yükseklikte kalmayı, üst menfezlere çarpma ve hatta daha tehlikeli yüksekliklerde uçma imkânı bulmayı imkansız bulacaklar.

İdeal olarak, maksimum etkili genişlikten sonra, el ilanının sahip olduğu herhangi bir ataleti geri almak için, üzerinde en az birkaç metre daha oda olmalıdır. Bu, bir el ilanı ağda yüksek hızdaysa ve göbek pozisyonuna girerse, agresif bir şekilde ateş ettiği, ancak difüzör başlar başlamaz yavaşlamaya başladığı anlamına gelir. Rüzgar hızı% 50 düşse bile, uçağın yukarı doğru hareketi durdurmak için birkaç metre daha ihtiyacı vardır.

2. Güvenlik Hatları
Bu yeni konsept, 2016 yılında Tunnel Instructor Org tarafından tanıtıldı ve şu anda Amerikan tünellerinde de benimseniyor. Temelde, bir uçuş odasının artan irtifalarında 3 güvenlik işaretinden oluşur. Bu çizgiler, broşürlerin becerilerine göre maksimum güvenli uçuş yüksekliğini temsil eder.

Çoğu kaza, yatay itme değil, el ilanının dikey düşüşü nedeniyle meydana gelir. Bir el ilanı ne kadar düşükse, düşüş ne kadar küçükse, vuruş o kadar yumuşaktır. Kısaca: alçaktan uçmak daha güvenlidir. Doğal olarak, tüm kurallarda olduğu gibi, bir el ilanının normalden biraz daha yüksek olmasını isteyeceği bazı özel durumlar vardır.

Bu, müşterilerin kendilerini kontrol etmelerine ve alçakta kalmalarını sağlamalarına yardımcı olur ve ayrıca gözcülerin belirli bir hat altında uçmak için basit bir kural uygular. Bu çizgiler olmadan, ne kadar yüksekliğin yeterince güvenli olduğunu tanımlamak çok zordu. Dahası, bazı rüzgar tünelleri kırmızı çizgiyi geçen herkese mali bir ceza uygulamaktadır. Ne yazık ki, tüm broşürlerin güvenliği ciddiye aldığı tek zamanın cüzdanlarına zarar verdiği zaman olduğu iddia edilebilir.

3. Hava Akışı Kalitesi

Hava akış kalitesi, rüzgarın bir rüzgar tünelinde ne kadar çalkantılı olduğunu ifade eder. Rüzgar tünelinin özü budur. Tüm rüzgar tüneli üreticileri sürekli olarak rüzgar akışını iyileştirmeye ve mükemmelleştirmeye çalışıyor. Aşağıdaki görüntüde en kötüden (A) en iyiye (C) kadar farklı hava akışı niteliklerini görebilirsiniz.

Hava kalitesi kötü olduğunda (A), uçmak engebeli bir yolda geçiyormuş gibi hissettirir. Vücudumuzun istemediğimiz şekillerde hareket etmesini sağlayan ve bizi sürekli telafi etmeye zorlayan sabit, homojen bir rüzgar direnci almıyoruz. Bu, çok daha az hassas ve daha yorucu bir uçuşla sonuçlanır ve bu, herhangi bir uçan için ters yönde verimlidir. Bu, yalnızca broşürleri tüketerek daha tehlikeli durumlara neden olmakla kalmaz, aynı zamanda bir uçağın bir hata yaptığında ve hatasını telafi etmesine yardımcı olacak yoğun hava akışını bulamadığında özellikle tehlikeli bir duruma neden olarak daha şiddetli bir düşüşe hatta daha şiddetli bir düşüşe neden olur. vurmak

Bunu yanlışlıkla gökyüzünde bir oluşumun üzerinden uçtuğunu düşün. Bir uçucu yanlışlıkla bir oluşumun üzerinden uçtuğunda, hatasını düzeltmek için çok geç, çünkü o zaman aşağıdaki broşürlerin mırıldanıyor ve onlara düşmekten kaçamıyor. Rüzgar tünelinin neden olduğu dalgalanmalar olduğunda da aynı şey olur.

4. nesil tünellerin çoğu, duvarlara ve / veya kapıya (B) yakın yerlerde biraz daha zayıf olma eğiliminde olan oldukça iyi bir hava akışına sahiptir. Bu, antrenörler eğitimleri sırasında öğrencinin ve kendilerinin iyi bir şekilde konumlandırılması için yarım göz atmaya çalıştıkları sürece, iyi bir oturum olması gerektiği anlamına gelir.

İdeal olan, tüm oda (C) boyunca çok "temiz" bir laminer akışa sahip olmaktır. Bu, hangi rüzgar hızı veya uçuş modalitesi ne olursa olsun, uçağın rüzgardan doğrudan bir yanıt bulması gerektiği anlamına gelir. Bu, seansları olabildiğince sorunsuz ve zahmetsiz hale getirir. El ilanları her zaman patlamalara neden olur ve eğer bir el ilanı yeterince uzun bir süre bir pozisyonda hareketsiz kalırsa, etrafındaki hava akışının kalitesini etkileyebilir, ancak hava akış kalitesi ne kadar iyi olursa, o kadar zor olacaktır. daha da kötüleştirmek için el ilanları.

4. Zemin Esnekliği

Ağ genellikle gözden kaçan bir özelliktir. Bir broşür düştüğünde, düşüş bir şey tarafından durdurulur: ağ. Net esneklik genellikle herhangi bir yaralanmanın ciddiyetini belirleyecektir. İki metrelik bir düşüşü bir balondan kaleye mi yoksa beton bir zemine mi indirmeyi tercih edersiniz?

Bir ağın ne kadar esnek olduğu, tümü üretici tarafından kontrol edilen birçok faktöre bağlıdır. Ağların çoğu iki temel sorundan muzdariptir. Birincisi, zaman geçtikçe (aylar) elastikiyetlerini kaybedecekler ve ikinci olarak, tüm yüzey boyunca eşit derecede elastik değiller (bazıları yanlara daha yakın).

En kötü ağ türü tamamen sert bir ağdır (A). Bu ağ zıplamaz ve sert bir zemine vurmaya eşdeğerdir. Çok yüksek riskli bir durum olarak kabul edildiğinden, aslında bu tür bir ağa sahip 3. ve 4. nesil tip tüneller yoktur.

En yaygın ağ türü, kısmen elastik bir ağdır (B). Bu ağ gerçekten esnek olmasına rağmen, daha önce bahsettiğimiz her iki ortak sorundan muzdariptir. Birincisi zamanla esnekliğini kaybeder. Bu, her yıl ağın daha az esnek hale geldiği anlamına gelir. Bu, daha karmaşık ve pahalı bir ağa ve daha titiz bir bakım prosedürüne sahip olarak düzeltilebilir. İkincisi, esneklik her zaman ağ boyunca eşit olarak dağılmaz. Yine, daha karmaşık ve pahalı bir yapı, tüm yüzey boyunca yüksek bir elastikiyet derecesini koruyarak, ağın belirli bir noktasına düşmenin daha sert bir ağ ile karşılaşmamasını sağlayarak bunu sağlayabilir.

En elastik ağ tipi (C), mümkün olan en sağlam teknolojiye sahip, tüm yüzey ve kullanım süresi boyunca yüksek seviyede elastikiyet sağlayan ideal olanıdır. Bu, doğal olarak daha büyük bir yatırım gerektirir, ancak ağdaki herhangi bir isabetin ciddiyetini önemli ölçüde sınırlar.

5. Işık Sensörleri

Doğal olarak büyük gözcülere ve güvenlik hatlarına sahip olmak ancak çok şey başarabilir. El ilanları, kendi güvenlikleri için asla kırmızı çizginin üzerine uçmamalıdır. Görürlerse, gözcü onlara güvenlik tehlikesini hatırlatmalı ve onları daha alçaktan uçmaya zorlamalıdır. Bununla birlikte, gözcü her zaman birkaç metre altında olduğundan, bir uçağın kırmızı çizgiyi geçtiğini kesin olarak söylemek zor. Ayrıca, birden fazla el ilanı uçarken, bir gözcü bazen dikkatini nereye odaklayacağına karar vermelidir ve birinin çok yüksekten uçtuğunu fark etmeyebilir. Bunun için mükemmel çözüm, otomatik kızılötesi sensörler kullanmaktır.

Bir pilot kırmızı çizgiyi geçtiğinde, sensörler etkinleştirilir ve tüm tünel kırmızı renkte yanıp söner, bu da herkese el ilanının tehlikeli uçuşlarla uğraştığını açıkça gösterir. Bu, paraşütle atlamadaki "bira hattı" konseptine benzer. Hatta bazı tüneller, kırmızı çizgiyi geçen, hesaplarından 5 dakikalık uçuş süresini kaldıran veya bir veya iki uyarıdan sonra uçmalarını doğrudan yasaklayan müşterilere pahalı cezalar bile uyguladı.

Bu konsept tüm güvenlik hatlarına uygulanmalıdır, ancak en üst satırda çok daha kritiktir. Otomatik ışık sensörleri, rüzgar tüneli operatörünün bir el ilanının tehlikeli olup olmadığını fark etmesini ve sorunu anında çözebilmesini garanti eder.

6. Şekil

İki tür tünel pilotu vardır. Duvara çarpanlar ve duvara çarpanlar. Ve duvara vurduğunuzda, 90 derecelik bir açıyla, hatta bir köşeye tam kuvvetle vurmak yerine, onu kaydırmak istersiniz. Arkasındaki bilim basit. Bir kaydırağa düştüğünüzü veya düz bir yüzeye düştüğünüzü hayal edin. Kayma sesleri çok daha az acı verici değil mi? Çünkü o.

Yaralanmalar çokgen bölmelerden çok dairesel bölmelerde çok daha az olasıdır. Dahası, eğitim daha fazla nedenden ötürü dairesel bir tünelde çok daha rahattır. Duvarın kayması, bir uçağın egzersizini akıcı bir şekilde yapmaya devam edebileceği anlamına gelir. Bununla birlikte, bir ayağı bir köşeye sıkışmak, genellikle eldeki egzersizden kurtarmaya neden olur. Örneğin, bir el ilanı yüz oymayı öğrenirken düşünün. Bacakları birkaç kez köşelere vurursa, koçun onu getirmek için çok fazla çaba sarf etmesi ve böylece egzersizi bozması için tüm vücudunu bir dönüşe zorlaması çok olasıdır. Bu, alanın kıt olduğu takım egzersizlerinde de olabilir. 4'lü takımlar genellikle bacakları duvarlarda sürüklemeye zorlanır, bu da dairesel bir tünelde çok daha basittir, özellikle de başka bir üye ile kavrayışınız varsa

Özellikle eski tünellerde çok yaygın bir uçuş odası şekli sekizgendir (A). Zamanla tüneller, bir daireye çok daha yakın olan ve daha az şiddetli köşelere sahip olan bir ongen odası (B) kullanmaya dönüştü. Bununla birlikte, ideal uçuş odası tasarımı, yukarıda belirtilen tüm konular için dairedir (C).

Üreticilerin her zaman dairesel tüneller yapmamasının ana nedeni, bunların çok daha pahalı ve yapımının karmaşık olmasıdır. Sadece karmaşık olmakla kalmazlar, aynı zamanda odayla ilgili diğer konuları daha karmaşık hale getirir. Dairesel bir odaya bir difüzör eklemek, çokgen bir odaya göre çok daha karmaşıktır. Dairesel bir bölmede iyi bir hava akışı sağlamak, çokgen bir bölmeden çok daha karmaşıktır.